jueves, 23 de febrero de 2012

Sin invierno


Μια μικρή υποψία βροχής έκανε τα σοκάκια να μυρίσουν υγρασία και μούχλα. Κι έπειτα ένα γεμάτο φεγγάρι να έχει ξεπροβάλλει πίσω από τα επιβλητικά ντουβάρια του μοναστηριού, εκεί που φυλάσσονται καλά κρυμμένα μερικά από τα καλύτερα frescos της πόλης. Οι λιγοστές αναπνοές κλείστηκαν κι αυτές στα δικά τους κελιά υπό το φόβο παγετού, μέχρι να ξημερώσει ένα ήλιος λαμπρός που λιώνει κάθε σκότος και καταπίνει τις δροσοσταλίδες.


Το φετινό χειμώνα, η Μαδρίτη βαρέθηκε να φοράει ανοιξιάτικα, ήθελε να μαζέψει τα τραπεζάκια από τις πλατείες αλλά μάταια, αναζήτησε πάχνη και πρωινή δροσιά που δεν ήρθαν, δεν μπόρεσε να ξεπλύνει τους δρόμους της με μπόρες ούτε με χαλάζι κι ούτε ο καστανάς της άναψε φουφού. Αντιθέτως, κλείστηκε στο σπίτι και έκανε cocooning, είδε ταινίες και ψαχούλεψε ξεχασμένα συρτάρια, χουχούλιασε σε καναπέδες, ξένους ή οικείους, και έγραψε και διάβασε ακόμη περισσότερο...


Για όσους θέλησαν να αποφύγουν τις υπό του μηδενός θερμοκρασίες και επισκέπτονται τη Madrid (όπως και ο ίδιος άλλωστε) αλλά και για εκείνους που θέλουν να βγουν επιτέλους από τα λαγούμια τους με μία καλύτερη δικαιολογία από εκείνη του ηλιόλουστου ουρανού, προτείνεται η συναυλία του Ólafur Arnalds στις 12 Μαρτίου. Επειδή φαίνεται πως κάθε τέτοιον καιρό όλο και κάποιος/α Arnalds από το βορρά μας τιμούν.