Δύο (Ακόμη) Λόγοι Να Ζεις Στην Ισπανία

Το να περιηγείσαι στο net και να ζεις στην Ισπανία αρκετές φορές σε οδηγεί σε ευχάριστες εκπλήξεις, μάλλον μόλις διαπιστώσεις ότι δε συμβαίνει το ίδιο και στους υπόλοιπους τόπους σου.

Αρχικά ήταν εκείνο το spotify (ισπανιστί με ένα έψιλον από μπροστά) το οποίο μου προσέφερε μία μουσική όαση, μία βάση δεδοδέμων με αμέτρητα τραγούδια από όλο τον πλανήτη, είναι ακριβώς σαν να το γκουγκλάρεις και αμέσως να το ακούς, δημιούργησα προφίλ και λίστες αναπαραγωγής, τώρα μπορώ να παίζω τη μουσική μου οπουδήποτε χωρίς να κουβαλώ φλασάκια και σιντί, έφταξα αγαπημένα και πρωτοεμφανιζόμενα, εκεί πρωτοάκουσα την Etten, εκεί την Jolea, εκεί είδα πως ο νέος δίσκος του Minimal δεν λέει και εκτίμησα εκείνα τα μυστηριώδη γκρουπάκια που εμφανίζονται στις επαρχίες της χώρας. Και ναι, στη δωρεάν έκδοση, πρέπει να ανέχομαι την ίδια διαφήμιση κάθε τρία τραγούδια, σχεδόν απ’ έξω την έχω μάθει, με δυο τάλιρα παραπάνω όμως εξαφανίζεται κάθε ενοχλητικό μήνυμα και επιπλέον μπορώ να «πάρω» τις συλλογές μαζί μου, ακόμη και μέχρι την Ελλάδα...

Κάποτε ήταν εκείνο το google earth που μας έκανε να ανακαλύψουμε ξεχασμένες παραλίες, απαγορευμένους δασόδρομους, ακόμη και κατσικομονοπάτια που οδηγούν σε θέρμες και ξέφωτα. Τώρα εμφανίστηκε ένα καινούριο εργαλείο, το βρίσκω εξαιρετικό και αρκετά εποικοδομητικό, ειδικά στις εργάσιμες ώρες: τα μαγικά ταξίδια τέχνης, σε μουσεία σε κάθε γωνιά. Πλανάμαι σε διαδρόμους, χρώματα και τεχνικές, ζουμάρω σε λεπτομέρειες, πόρτες και διαδρόμους, σαν να ήμουν στους χάρτες του google αλλά εντός των τειχών, βγαίνω από τους αγρούς του Van Gogh για να μπω στις ασπρόμαυρες λάσπες του εμφυλίου και ενώ χαζεύω από ένα παράθυρο τον Τάμεση ξαφνικά πατάω στο νησί του μουσείων εν μέσω Spree. Όπως θα έλεγαν και οι συντοπίτες, una pasada...

ΥΓ. Δεν γνωρίζω αν όλα τα links είναι διαθέσιμα σε όλες τις χώρες, σας τα παραχωρώ όπως εμφανίζονται εδώ μαζί με ένα τραγούδι για την περιήγηση και ελπίζω να μου αντιπροτείνετε εναλλακτικές ή άλλες σελίδες σε περίπτωση που δεν σας φαίνονται χρήσιμα.