Pirineos Sur

Κάπου κρυμμένο ανάμεσα σε βουνοκορφές και δάση, στην κοιλάδα Tena, ακριβώς στη μέση της οροσειράς των Πυρηναίων, εκεί που η καστιλιάνικη γλώσσα εισέβαλε μεταξύ της καταλανικής και της βασκικής, ακούμπησε τη γαλλική και εξελίχθηκε στη διάλεκτο fabla, βρίσκεται ένα μικρό ημι-ερειπωμένο χωριό, ονόματι Lanuza (=Λανούθα), που προσπαθεί να αναγεννηθεί, τουλάχιστον το καλοκαίρι. Ο κόσμος του αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει λόγω της τεχνητής λίμνης που δημιουργήθηκε ακριβώς δίπλα και εν μέρει το κάλυψε, εκεί που περνούσε ο ποταμός Gállego (=Γκάγιεγο) ωστόσο αποφάσισε σιγά σιγά να του δώσει ζωή (καθώς υποχωρούν και τα νερά με τα χρόνια). Και οι 36 μόνιμοι κάτοικοί του εκεί ακριβώς, μέσα στο χωριό αλλά και δίπλα από τα τελευταία σπίτια, στήνουν κάθε Ιούλιο ένα όμορφο «πανηγύρι».

Πετούν μία πλωτή σκηνή μέσα στη λίμνη, όπου δίνονται οι συναυλίες, γεμάτες χρώματα και μουσικές ταξιδιάρικες, το κοινό στέκεται στα επικλινή ακριβώς απέναντι, μέσα στο υγρό πράσινο, άλλοτε πηγαίνουν μέχρι τα αντίσκηνά τους, στα έξω του χωριού για έναν υπνόσακο, γιατί έχει αρχίσει να πέφτει αρκετή ψύχρα, και μέχρι να ζεσταθεί η ατμόσφαιρα, αργά το βράδυ, όπου dj παίζουν ένα συνοθύλευμα από νότες που μοιάζει με κουρελού με τη συνοδεία ποτών και γεύσεων από όλον τον κόσμο.

Ωστόσο, η γιορτή δεν αρχίζει και τελειώνει το βράδυ. Μέσω το παραλίμνιου δρόμου και μιας «ρομαντικής» διαδρομής φτάνεις στο διπλανό κεφαλοχώρι, Sallent de Gállego (=Σαγιέντ Ντε Γκάγιεγο). Εκεί όντως έχουν μπερδευτεί πολλές κουλτούρες. Γεύσεις, εργαστήρια, χοροί, αρώματα, χρώματα, διαδρομές, φωτογραφίες, έθιμα, και το κυριότερο, όλες οι φυλές της γης μαζεμένες σε ένα μικρό χωριό, με τον ήχο απο τα κρύα νερά, όπως έρχονται απο τις πηγές και τα χιόνια της άνοιξης, και το θρόισμα που κατεβαίνει απο τις κορυφές των Πυρηναίων.
Το ξέρω, το χειρότερο είναι η πρόσβαση σε αυτά τα μέρη. Αλλά μόλις φτάσεις, δε θα θελήσεις να φύγεις. Σας παραθέτω και τον ιστότοπο, http://www.pirineos-sur.es/, θα βρείτε πληροφορίες για τα πάντα. Ένα φεστιβάλ από αυτά που σε εκπλήσσουν.