viernes, 17 de diciembre de 2010

Concierto vs Dj Set

Είναι αλήθεια ότι σχεδόν ποτέ δε με έχει τραβήξει κάποιο ντόπιο μουσικό σχήμα όπως είναι αλήθεια ότι πολλοί φίλοι και γνωστοί συμμετέχουν σε σχήματα και γκρουπάκια για να ξεδώσουν τα σαββατοκύριακα ή για να περάσουν δημιουργικά κάποιες ώρες. Ποτέ δεν είχα δώσει ιδιαίτερη βάση στο τί παίζουν αλλά ούτε και τώρα, μετά από την αναγνώριση και την επιτυχία (εντός αλλά και έκτος συνορών) θα πω ότι με εξέπληξαν. Μου θυμίζουν κάπως εκείνα τα χρόνια του ‘90 που όλοι γρατζουνούσαμε τις κιθάρες στο ίδιο μονότονο στυλ, όλοι γνωρίζαμε προσωπικά έναν τοπικό τραγουδιστή ροκ συγκροτήματος και όλοι έπρεπε να ξέρουμε τουλάχιστον από ένα τραγούδι της κάθε σαχλαμάρας που έβγαζε δίσκο.


Κάπως έτσι βρέθηκε στη συναυλία μιας φίλης, ήδη με αρκετά tour σε όλη την ισπανία μέχρι την αγγλία και το χιούστον. Σε έναν επαγγελματικό χώρο αξιώσεων που δημιουργούσε πολλές προσδοκίες. Μέσα από γλυκανάλατες κραυγές και κιθαριστικά ξεσπάσματα, το πλήθος είχε αρχίσει να ζεσταίνεται. Η μουσική δεν έλεγε να αλλάξει, νόμιζα ότι έπαιζε το ίδιο τραγούδι με παύσεις, ένιωθα ακόμη κρύο, δεν έπιανα ούτε μία λέξη (αγγλικά ήταν; μάλλον ισπανικά...) μέσα σε τόση φασαρία.


Με το τέλος το πλήθος περίμενε την αλλαγή, γιατί οι δικοί μας έπαιζαν ως teloneros (μια πολύ πετυχημένη μετάφραση κατά τη γνώμη μου για το support group, από το telón που σημαίνει το παραπέτασμα της σκηνής του θεάτρου) για να εμφανιστεί το κυρίως συγκρότημα. Μία καλή φωνή από ένα κορίτσι ακίνητο (εντελώς όμως ακίνητο, σαν να ήταν μίμος στον εμπορικό πεζόδρομο) μπροστά από ένα μικρόφωνο ήταν η μόνη αξιοσημείωτη σκηνική παρουσία. Τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ έμοιαζαν καταληψίες σε λύκειο, με πολύ πάθος και καθόλου ουσία, ωστόσο με τεράστια απήχηση, το κοινό που είχε διπλασιαστεί. Pop σκιτσάκια και ασπρόμαυρες διαφημίσεις έπαιζαν στη γιγαντοοθόνη πίσω από τη σκηνή, απορροφήθηκα, η μουσική δε με είχε συγκινήσει στο ελάχιστο.

Yuksek - Extraball from Yuksek on Vimeo.

Θα περίμενα μέχρι το dj set, λόγος που με έπεισε είναι η αλήθεια να παρεβρεθώ σε αυτό το event. Μέχρι όμως να στήσει το σαμπλερ και το macbook του, η αίθουσα είχε σχεδόν αδειάσει, νόμισα ότι σε λίγο θα μου ζητήσουν να σκουπίσω κιόλας. Επέμεινα, και οι Yuksek με δικαίωσαν. Και τους υπόλοιπους πενήντα. Πίστευα ότι είναι σαν να τους βλέπω να παίζουν στα πρώτα βήματά τους, στο χωριό τους ή όπου. Η Madrid δεν τους πήγαινε…και μάλλον ήταν αμοιβαίο. Extraball; Μπορεί κιόλας...

No hay comentarios:

Publicar un comentario