Elecciones

Η Madrid έχει μπει σε έντονο προεκλογικό κλοιό, επισήμως μόνο τις τελευταίες 15 μέρες που περιλαμβάνει πράσινα και μπλε σημαιάκια, φωτογραφίες και πόζες σε λεωφόρους και λεωφορεία κτλ. Γιατί αυτές οι εκλογές έχουν που συζητιούνται σε εφημερίδες και μπλογκς εδώ και ένα χρόνο. Υπερβολικό, όντως, κυρίως για όλους όσους ρωτούσα που κανείς τους δεν ήξερε ούτε πότε είναι αυτές οι εκλογές, ωστόσο όλοι γνωρίζαμε τις παρασκηνιακές κινήσεις των δύο μεγάλων, σε ησυχία δε μας αφήσαμε, και κυρίως εκείνης, της Espe -εν δυνάμει μέλλουσα πρωθυπουργός-, που μέχρι και το στήθος της αφαίρεσε και στιγμή δεν έμεινε χωρίς μίντια η χώρα, να μάθει για την εγχείριση. Δικαιολογείται εν μέρει, ομοσπονδιακό κράτος τείνουμε να κάνουμε, η σημαντικότερη αυτονομία της χώρας ψηφίζει...

Τόση φασαρία και χαμός, είχα αποφασίσει να τους τιμήσω με την ψήφο μου αλλά χάθηκα στα γραφειοκρατικά. Και επειδή εδώ και χρόνια η τηλεόρασή μου παραμένει κλειστή, έπεσα θύμα ενός έξυπνου marketing: αφισάκι σε διάφορα σημεία της πόλης με νέα αγόρια και κορίτσια σε νεοβαμπιρίστικες σέξυ φωτογραφίες που σε καλούν να «ψηφίσεις έναν λυκάνθρωπο, ένα βαμπίρ, ένα φάντασμα», δηλαδή τους casi humanos (σχεδόν άνθρωποι) γιατί θα το «παλέψουν με νύχια και με δόντια», γιατί ο τόπος «χρειάζεται φρέσκο αίμα» και επειδή «προτέρημά τους είναι η διαφάνεια». Το βρήκα πολύ ταιριαστό με το κλίμα της εποχής, μοδάτο και πιασάρικο, ακόμη και χαβαλετζίδικο, μέχρι και στην ιστοσελίδα μπήκα να δω έστω μία διακήρυξη...Κι εκεί ήταν που διαπίστωσα την μεταφορά της σειράς Being Human στην ισπανικές οθόνες. Με πρώτη προβολή λίγο πριν τις εκλογές. Σίγουρα θα κλέψουν την παράσταση.