miércoles, 18 de mayo de 2011

¿Procrastinación o Ficción?


Δεν ξέρω πόσα λέπτα πέρασαν χαζεύοντας αυτό το μινιμαλιστικό, σχεδόν παιδικό, προσωπάκι της LG στο κέντρο, κάτω στην οθόνη. Και μετά πέρασα από τρεις φορές ανάγνωση όλα τα αδιάφορα post-it που κρέμονται αριστερά και δεξιά της, σίγουρα εγώ τα έχω κολλήσει σε ανύποπτες στιγμές, τα γράμματά μου είναι αυτά, τότε μάλλον θα μου φαίνονταν χρήσιμα, τώρα μερικά έχουν περισσότερη σκόνη και από ένα άχρηστο έπιπλο και οι άκρες τους γυρίζουν σαν παλιό τετράδιο.

Σε ένα από αυτά -το πιο πρόσφατο μάλλον γιατί έχει ζωηρό κίτρινο χρώμα και στέκεται σχεδόν ίσιο- φιγουράρει ο κωδικός πρόσβασης στη νέα βάση δεδομένων, εκείνη που ανοίγω κάθε πρωί, πριν ακόμη πιω καφέ, και κλείνω μόλις σηκωθώ από αυτήν την καρέκλα. Κι αυτά δεν είναι τα δικά μου γράμματα, κάποιος προϊστάμενος μου το πέρασε, εν είδει ηλεκτρονικής κάρτας. Θα είναι ο ίδιος που το πέρασε σε όλους και που τσεκάρει την ατζέντα, το γραπτό, το προφορικό, φαντάζομαι  ότι ξέρει ακόμη και την ώρα που θα πάω προς νερού μου. Και σίγουρα τώρα θα ακούει αυτό το τραγούδι που παίζει στο youtube.


Ευτυχώς όμως δεν του έχω δώσει τον κωδικό πρόσβασης του μυαλού μου και δε μπορεί να ξέρει που ταξιδεύει εκείνο. Και πόσο μακρύα έχει φτάσει. I ‘m fiction. Πάω στοίχημα ότι πολύ θα ΄θελε να το ήξερε. Και να τρυπώσει μέσα. Αλλά νομίζω πως δε θα του κάνω ποτέ αυτή τη χάρη.

2 comentarios: